موضوعات ناب روانشناسی

اختلال وسواس فکری-اجباری یا OCD یک اختلال روانپزشکی جدی است که شامل افکار غیرقابل کنترل و تکرار شونده به نام وسواس، علاوه بر رفتارهای غیرعادی و تکراری معروف به اجبار است.

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است در کار یا مدرسه مشکلاتی را تجربه کنند. آنها حتی ممکن است در انجام کارها به دلیل افکار وسواسی مداوم یا رفتارهای اجباری خود دچار مشکل شوند. خوشبختانه، با رویکردهای مناسب، OCD را می توان به طور موثر مدیریت کرد. یاد بگیرید چگونه بر OCD خود غلبه کنید.

یک درمانگر واجد شرایط را در منطقه خود پیدا کنید. OCD نیاز به درمان حرفه ای فشرده دارد. اگر مشکوک هستید که از این اختلال رنج می برید، باید به دنبال ارائه دهنده درمانی باشید که تجربه کار با بیماران OCD را داشته باشد. این شخص شما را ارزیابی می کند تا تأیید کند که واقعاً علائم OCD را تجربه می کنید. او همچنین تعیین خواهد کرد که آیا شما از یک بیماری روانی دیگری نیز رنج می برید.

گزینه های درمانی خود را مورد بحث قرار دهید. پس از تشخیص قطعی اختلال وسواس فکری-اجباری، باید از ارائه دهنده سلامت روان خود در مورد روش های درمانی مختلف سوال کنید. مانند بسیاری از اختلالات روانی، OCD بهتر است از طریق درمان، داروها یا ترکیبی از این دو رویکرد درمان شود.

برای درمان وسواس عملی خود و یا شناسایی آن توسط مشاوران کارآزموده کلیک کنید.

دریابید که کدام اشکال درمانی برای شما در دسترس است. قبلا تصور می شد OCD به درمان مقاوم است. اخیراً رویکردهای درمانی مختلفی برای درمان این اختلال ایجاد شده است. با درمانگر خود صحبت کنید که کدام گزینه برای شما مناسب است.

گزینه‌های درمانی که مؤثرترین کار را دارند عبارتند از درمان‌های شناختی/رفتاری (CBT) و نوعی از CBT به نام درمان‌های پیشگیری از مواجهه/پاسخ (ERP). این درمان‌ها برای کمک به فرد مبتلا به OCD برای مدیریت افکار وسواسی و همچنین قرار دادن او در موقعیت‌های ناراحت‌کننده طراحی شده‌اند.

از درمانگر خود بپرسید که آیا داروها به علائم شما کمک می کنند. اگر درمانگر شما دارو را توصیه می کند، باید یک قرار ملاقات با روانپزشک تعیین کنید تا در مورد اینکه کدام نسخه برای شما مناسب است، صحبت کنید.[3]مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SRIs) و مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً برای بیماران مبتلا به OCD تجویز می‌شوند.

به خاطر داشته باشید که داروها ممکن است 8 تا 12 هفته طول بکشد تا هر گونه بهبودی را نشان دهند. اگر برای شما دارو تجویز شده است، مصرف آنها را خیلی زود قطع نکنید زیرا فکر می کنید که اثربخش نیستند. به آنها زمان مناسب بدهید.

همیشه قبل از هر گونه تغییر در رژیم دارویی خود با روانپزشک خود صحبت کنید.همچنین باید با پزشک خود تماس بگیرید تا از عوارض جانبی دارو مطلع شود.

به یک گروه پشتیبانی بپیوندید. گروه های حمایتی اغلب توسط درمانگرانی که برای درمان OCD آموزش دیده اند یا توسط افرادی که علائم OCD را غلبه کرده اند هدایت می شوند. شرکت در یک قالب گروهی می تواند به شما کمک کند کمتر با این اختلال احساس تنهایی کنید و حتی نکات مفیدی در مورد نحوه مدیریت علائم دیگران به شما آموزش دهد.

مدیریت وسواس و اجبار
افکار خود را بپذیرید و ادامه دهید

OCD با مقاومت شما در برابر افکار وسواسی و همچنین واکنش های عاطفی منفی شما به آنها رشد می کند. اگر وسواس دارید، سعی نکنید با افکار وسواسی استدلال کنید زیرا این فقط علائم شما را تشدید می کند. OCD مملو از افکار مزاحم و غیرمنطقی است و شما نمی توانید راه خود را به سمت آرامش استدلال کنید.

سعی کنید از پذیرش آگاهانه برای مقابله با این مسائل استفاده کنید. احساسات ناخوشایند خود را بپذیرید و اجازه دهید، و فقط آنها را بدون قضاوت یا واکنش به آنها مشاهده کنید. سپس، بر روی لحظه حال و تمام احساسات خود تمرکز کنید. اگر مشغول تمرکز بر اینجا و اکنون هستید، زمانی برای نگرانی در مورد آینده نخواهید داشت.

پذیرش و موافقت با افکار وسواسی ممکن است مفید باشد. احتمال تحقق ترس شما را در نظر بگیرید و سعی کنید با این احتمال سازش کنید. به عنوان مثال، اگر فکر وسواس گونه ای در مورد مرگ بر اثر ذات الریه در اثر لمس سبد خرید دارید، جهان فردا به پایان می رسد، یا شهاب سنگی روی شما و خانواده شما سقوط می کند، می توانید بگویید: "خب، این سناریوها همه ممکن است، اما احتمال وجود دارد.

همه این موقعیت‌هایی که اتفاق می‌افتند بسیار کم هستند. مهم نیست که چه باشد، آنچه را که نمی‌توانم کنترل کنم را رها می‌کنم، نگران این احتمالات نباشم و از هر زمانی که برایم باقی مانده لذت می‌برم. به این ترتیب، اگر هر یک از این چیزها اتفاق بیفتد، حداقل به من خوش می گذرد و آخرین لحظاتم را به خوبی سپری می کنم. اکنون این افکار و نیازم به اطمینان مطلق را رها خواهم کرد

فهرستی از عواملی که باعث حواس پرتی می شوند تهیه کنید

مانند سایر اشکال اضطراب، می توانید علائم OCD خود را با تغییر توجه خود مدیریت کنید. هنگامی که به نظر می رسد وسواس ها و رفتارهای بی وقفه به نتیجه می رسند، با تمرکز مجدد توجه خود را منحرف کنید.

ایجاد فهرستی از فعالیت های مفیدی که ممکن است به عنوان حواس پرتی عمل کنند، مفید است. به عنوان مثال، ممکن است تماس با یک دوست، بردن سگ خود به پیاده روی، شنا کردن، گوش دادن به موسیقی یا هر تفریح ​​دیگری که از آن لذت می برید، استفاده کنید.

با درگیر شدن در فعالیت های حواس پرتی، هوس ها را حداقل 15 دقیقه به تاخیر بیندازید. در پایان دوره زمانی، افکار و تمایلات خود را بررسی کنید. اگر همچنان قوی هستند، فعالیت را ادامه دهید تا بتوانید وسواس ها و اجبارها را تا حد امکان به تعویق بیندازید.

خود را به آرامی و به تدریج در معرض ترس های خود قرار دهید

اجبار اغلب برای محافظت از شما در برابر برخی ترس ها انجام می شود. پیش از این، ممکن است برای جلوگیری از رفتارهای اجباری سعی کرده باشید از هر یک از ترس های خود دوری کنید. متأسفانه، وقتی از ترس‌های خود اجتناب می‌کنید، دامنه آن‌ها فقط بزرگ‌تر می‌شوند.

خود را در معرض یکی از محرک های خود قرار دهید. فرض کنید روی مبل نشسته اید و تلویزیون تماشا می کنید و ناگهان می پرسید که آیا در را قفل کرده اید یا خیر. با احساس اضطراب بدون تسلیم شدن در میل بنشینید. تا جایی که می توانید مقاومت کنید. وقتی تسلیم شدید، سعی کنید تکرارهای بازرسی درب را محدود کنید. با گذشت زمان، هنگام مواجهه با آن محرک، باید کمتر و کمتر احساس اضطراب کنید.

مانند آموزش مواجهه و پیشگیری از پاسخ که ممکن است با درمانگر خود انجام دهید، همچنین می توانید به طور سیستماتیک خودتان را در معرض موقعیت های ناراحت کننده قرار دهید. مطمئن شوید که این کار را فقط زمانی انجام می دهید که با درمانگر خود با موفقیت تمرین کرده باشید و راهبردهای مقابله ای را مشخص کرده باشید که اگر اضطراب بیش از حد شد، آن را تکمیل کنید.